Prospekt informacyjny

Diagnostyka par – 'przegląd pary'

Diagnostyka par jest pomyślana dla osób, które z różnych względów nie zdecydowały się na terapię, ale w ramach niewielkiej liczby spotkań chciałyby otrzymać jasne odpowiedzi, niezależnie czy będą się one tyczyć ich związku, odnosić się do uświadomienia sobie procesów w nim zachodzących, czy też podjęcia decyzji o konieczności poddania się terapii czy też podjęcia próby rozwiązania problemu o własnych siłach.

Podczas „przeglądu” główny nacisk kładziony jest na diagnostykę problemów za pomocą testów psychologicznych, zestawienia pozytywnej i negatywnej listy oraz opisania celów zmian. Obok diagnozy statusu również konkretne zadania domowe pomagają stwierdzić, czy partnerzy na podstawie przepisanych zachowań są w stanie dokonać pewnych zmian oraz ustalić, czy konieczne jest przeprowadzenie terapii, czy też partnerzy po odbyciu mniej więcej pięciu sesji poradzą sobie z wprowadzaniem zmian w życie sami.

Analogia z przeglądem technicznym nie jest aż tak niedorzeczna, jakby to się mogło na pierwszy rzut oka wydawać. Tak jak zadaniem przeglądu technicznego pojazdów jest zapobieganie wypadkom poprzez przeprowadzanie regularnych inspekcji technicznych, tak zadaniem diagnostyki par jest zapobieganie rozstaniom i rozwodom, w sytuacjach, w których byłoby to do uniknięcia. Wiele braków można usunąć, gdyby tylko pary mogły regularnie zwracać się do instytucji, która wykazywałaby jednoznacznie, w których miejscach małe szkody na silniku ich związku w niedługim czasie prowadzić mogą do szkody całkowitej. Na tej zasadzie także w diagnostyce par można stworzyć listę braków i wad, która potem w formie raportu kontrolnego mogłaby być złożona na karby odpowiedzialności zainteresowanych. Para mogłaby znaleźć wówczas zaufany warsztat, w którym spróbowałaby usunąć szkody, by przedłużyć długość trwania ich związku, lub we własnym zakresie zająć się jego naprawą po godzinach. Przy nieproporcjonalnie dużym nakładzie środków należałoby jednak wziąć pod uwagę także inne rozwiązanie, a mianowicie oddanie pojazdu na złom. Jednakże przy odrobinie wysiłku odrestaurować można nawet zabytkowy samochód i ściągać na siebie zazdrosne spojrzenia tych wszystkich, którzy zdecydowali się na zakup nowego modelu, nowoczesnego, ale i pozbawionego własnej historii.

W żadnej innej dziedzinie życia ludzie nie wykazują tak dużej wiary w przeznaczenie, jak w kwestii związku dwojga ludzi. Dla okresu zakochania trafnym może wydawać się spostrzeżenie, że kierują nami nieuświadomione siły (każdy z nas spotkał przecież kiedyś zakochaną parę zbliżającą się wielkimi krokami ku nieuniknionej katastrofie). Jednakże do fazy związku, w której można wyraźnie odróżnić między tym, co jest dobre, a co jest złe, odnosi się to tylko w ograniczonym zakresie. Wszyscy wiemy, jak powinien prawidłowo pracować silnik, abyśmy mogli z pełnym zaufaniem udać się w dłuższą podróż. Tak samo jesteśmy świadomi, jak chcielibyśmy być traktowani, byśmy w związku mogli nie tylko czuć się dobrze, ale w ogóle cieszyć się życiem.

Zaryzykujmy spojrzenie w głąb pewnego mocno wierzącego w przeznaczenie związku: „Spójrz, tam jest stacja benzynowa”, powiedziała ona, gdy wskaźnik paliwa już nie mógł opaść jeszcze niżej, a spod maski wydobywały się kłęby szarego dymu, które dla każdego satelity były lepiej widoczne, niż pożar lasu. On: „To tylko odrobina pary, z pewnością damy rade dojechać do następnego miasta. Przecież zawsze mogłem bez zastrzeżeń polegać na tym samochodzie”. Ona: „Teraz i tak już przejechaliśmy. Ale może masz racje. Musimy tylko mocno w to wierzyć.”

Nie może być, co być nie może. Dlatego właśnie tak wiele osób woli nie reagować, nawet jeśli nie można nie zauważyć pewnych oznak. Szczególnie wtedy bardzo ważne jest, aby zareagować, zachować inicjatywę w sporze oraz pozostawić sobie wolność decyzji. Większość par, które się rozstają, nigdy nie korzystała z pomocy poradni, ponieważ była do końca pewna, że takiej pomocy nie potrzebuje, a samo rozstanie uznawała za mało prawdopodobne.

Z naszego doświadczenia wynika, że większość problemów można rozwiązać w bardzo prosty sposób. Zdarza się, że już kilka rozmów wystarcza, by umożliwić parze wypróbowanie czegoś nowego. Jeśli jednak przez dłuższy czas problemy są wypierane, partnerzy dystansują się od siebie, a uszkodzenie podstawy związku staje się czasem niemożliwe do naprawienia.

Pary pozostające w udanych związkach tworzą osoby, które do pokonania problemów życia codziennego podchodzą w sposób aktywny i zorientowany na rozwiązanie, nawet jeśli wymaga to zwrócenia się po pomoc z zewnątrz. Pary pozostające w związkach nieudanych, to osoby wypierające problemy, niezależnie od tego, czy robią to, by oszukiwać samych siebie lub innych, czy też wynika to z ich przeświadczenia, że konfliktów i tak nie da się rozwiązać. W takich sytuacjach jednak odwaga zawsze się opłaca!

Wyjaśnianie relacji w związku

Podczas gdy wcześniej pary odwiedzające poradnię nie poddawały w wątpliwość samej kwestii pozostania ze sobą, w dzisiejszych czasach procent wahających się par znacząco wzrósł. Zanim decyzja odnośnie przyszłości związku nie zostanie jednoznacznie podjęta, wszelkie działania w kierunku jego naprawy spełzają na niczym. Dlatego warto czasami najpierw zastanowić się, czy siły scalające związek okażą się wystarczające, na czym one polegają oraz które, dotąd nie poruszane, kwestie je osłabiają.

Celem rozmów wyjaśniających jest odpowiedź na podstawowe pytanie, w jak różny sposób pewne pozytywne i negatywne zdarzenia w związku zostały odebrane i przyswojone przez partnerów, oraz czy istnieje jakiś punkt zaczepienia, możliwość porozumienia się. Ważna przy tym jest taka struktura komunikacji, która umożliwi przede wszystkim zrozumienie, to znaczy, pozwoli partnerom zarówno wysłuchać jak i oddać się refleksjom. Nasz gabinet poprzez zastosowanie odpowiednich zasad stwarza odciążającą i wolną od urazów przestrzeń oraz dba o to, by rozmowy nie zostały zanieczyszczone przez negatywne zachowania komunikacyjne, by partnerzy szanowali wzajemnie swoją odmienność, by ich dalsze, wspólne lub osobne życie mogło przebiegać w sposób konstruktywny oraz, jeśli sytuacja tego wymaga, by partnerzy potrafili sprostać swojej roli rodziców.

Jeśli miałoby się jednak okazać, że istnieje podstawa do kontynuowania związku, przedstawimy.